Bank Pekao PROJECT ROOM
Volodymyr Kuznetsov
Pokój mojej babci

Wystawa prezentowana w ramach projektu TRANSFER: wymiana polsko-ukraińska 2012 realizowanego we współpracy z Pinchuk Art Centre w Kijowie

Otwarcie: 30 lipca 2012, godz. 19.00
Wystawa czynna do 12 sierpnia 2012
Kuratorka: Marianna Dobkowska

godz. 17.30, KINO.LAB – wykład Marii Lanko Curator in Ukraine: between an imported professional and an artist as an institution połączony z performansem Alevtiny Kakhidze Curating the center or expanding history

* wykłady odbędą się w języku angielskim

godz. 19.30 – set didżejski – Glissando prezentuje

Na prezentacje prac artystów w ramach projektu Bank Pekao PROJECT ROOM jest wstęp wolny.

Praktyka artystyczna Kuznetsova opiera się na bacznej obserwacji i interpretacji rzeczywistości. W swoich pracach wydobywa potencjał komunikacyjny tradycyjnych technik i współczesnego folkloru ukraińskiego. Często posługuje się formatami, które sytuują się na marginesie praktyk powszechnie uważanych za artystyczne. Czerpiąc z estetyki codzienności dokonuje próby zachowania pamięci miejsc i wydarzeń, które ulegają zapomnieniu. Istotnym wątkiem jego różnorodnych formalnie prac jest wydobycie napięcia pomiędzy prywatnym i publicznym, intymnym i ujawionym.

W pracy "Boże kocham Cię! (Wowa)" wykorzystał typowy kanał komunikacji zakochanych nastolatków – zdanie zostało wymalowane białą farbą, wielkimi literami na asfalcie pomiędzy blokami mieszkalnymi. "Samochód VIP. Pomnik lat 90." to BMW, na którego karoserię naniósł wzór tradycyjnego haftu ukraińskiego, który został "wydziergany" na blacharce za pomocą strzałów z ostrej amunicji. Podczas festiwalu Art Pole w Unieżu na Ukrainie otworzył tymczasowe "Muzeum" w zrujnowanym budynku, który przez lata zmieniał swoją funkcję – z cel klasztornych w warsztat stolarski a następnie kantynę. W swoim "Muzeum" wystawił wszystkie obiekty znalezione w tej przestrzeni: fragmenty mebli, zniszczone obuwie, narzędzia.

Koncepcja wystawy "Pokój mojej babci" oparta jest na próbie uchwycenia mglistego wspomnienia z dzieciństwa artysty, dla którego punktem odniesienia jest niewyraźna fotografia oraz zachowane w pamięci wrażenie. Ściany i meble maleńkiej sypialni babci pokryte były haftowanymi przez nią tkaninami. W przestrzeni galerii wystawione zostały obok siebie współczesne prace artysty i pochodzące z lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych hafty wykonane przez jego babcię Ulyanę. Haft w twórczości Kuznetsova ma znaczenie symboliczne – staje się medium, w ramach którego na równych prawach funkcjonują porady praktyczne, poezja, przepisy kulinarne, prawdy życiowe i intymne zapiski.
 

Volodymyr Kuznetsov (ur. 1976, Łuck) ukończył studia na wydziale tkaniny kijowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jest twórcą obiektów, instalacji, wielkoformatowych rysunków i malarstwa oraz akcji w przestrzeni publicznej. Posługuje się także słowem. Jest współzałożycielem i członkiem grupy R.E.P. (Rewolucyjna Przestrzeń Eksperymentalna) oraz kolektywu kuratorskiego Hudrada.

Wykład Marii Lanko i wykład-performens Alevtiny Kakhidze
* wykłady odbędą się w języku angielskim

Maria Lanko
Curator in Ukraine: between an imported professional and an artist as an institution
Tajemniczy anglicyzm „curator” pojawił się w Ukrainie w czasie upadku muru, właściwie wraz z przybyciem do kraju samej sztuki współczesnej oraz pierwszych zachodnich obywateli i przedstawicieli zawodów artystycznych, którzy stopniowo zaczynali docierać do tego na nowo ukonstytuowanego państwa. Oczywiście, przez pierwsze dziesięć lat niepodległości Ukrainy stanowiska kuratorów obsadzone były profesjonalistami pochodzącymi z innych krajów, aż wreszcie po roku 2000 zaczęły się wykształcać pierwsze „autentyczne” (o ile można tego słowa użyć w tym kontekście) działania kuratorskie.
Maria Lanko

Jako uczestniczka Curatorial Platform (Platformy kuratorskiej) zainicjowanej przez Pinchuk Art Centre, pierwszego zinstytucjonalizowanego programu edukacyjnego w tej dziedzinie w Ukrainie, Maria Lanko nawiąże do kwestii związanych z odpowiedzialnością kuratorską, modelami relacji horyzontalnych oraz działalnością kuratorską jako działalnością artystyczną, przy czym przedstawi najnowszą historię związanych z tym doświadczeń w Ukrainie.
 

Alevtina Kakhidze
Curating the center or expanding history
Pewnego dnia z egoistycznych pobudek postanowiłam stworzyć swój prywatny program rezydencji artystycznej. Wcześniej musiałam wiele podróżować. Ktoś, kto określa siebie mianem artysty globalnie zintegrowanego, nie ma innego wyjścia. Poza tym Ukraina jest miejscem odosobnionym, oddalonym od wszystkiego… I wtedy zaświtał mi ten pomysł: a co jeśli zaproszę ludzi do siebie na Ukrainę i będę podróżować przez nich – jeżeli stworzę ośrodek artystyczny tam, gdzie teraz jestem, mogłabym przestać podróżować! Prywatny program rezydencji artystycznej został zainicjowany w moim domu w Ukrainie 4 lata temu.
Alevtina Kakhidze

Podczas wykładu Alevtina Kakhidze przedstawi listę najważniejszych rzeczy, które powodują, że program rezydencji artystycznej może być niemalże programem idealnym. Zdradzi kilka sekretów na temat tego, co może wywołać złość, zdenerwowanie czy znudzenie u artystów podczas ich pobytu w ośrodku twórczym, oraz powie, jak temu zapobiec. Kakhidze zakończy swój wykład najnowszymi spostrzeżeniami o tym, jak zmienia się historia jej domu od czasu uruchomienia w nim rezydencji artystycznej.


Maria Lanko - menedżerka sztuki, krytyczka, badaczka. Uczestniczka programu "Curatorial Platform at Pinchuk Art Centre" (2012-2013), redaktorka magazynu internetowego Korydor.in.ua (gościnnie) , wykładowczyni w ramach Projektu Kulturalnego. Absolwentka Uniwersytetu Narodowego w Kijowie, gdzie uzyskała stopień magistra filologii. Od 2005 r. koordynuje wystawy i programy edukacyjne w najważniejszych artystycznych instytucjach ukraińskich, w tym w Galerii Karas, Fundacji Rozwoju Sztuk Pięknych EIDOS i centrum sztuki Ya Gallery. W 2009 r. uczestniczyła w praktykach w muzeum Peggy Guggenheim Collection w Wenecji, w 2011 r. w kursie dla kuratorów artystycznych w Node Centre w Berlinie.Autorka recenzji i esejów w Korydor.in.ua, Kyiv Post i Gallery Magazine. W marcu 2012 r. dla magazynu Korydor gościnnie redagowała artykuły poświęcone 1. Biennale w Kijowie.

Alevtina Kakhidze studiowała w Narodowej Akademii Sztuk Pięknych i Architektury w Kijowie (1999-2004) oraz w Jan Van Eyck Akademie w Holandii (2004-2005). Od 2002 r. jej prace można oglądać na międzynarodowych wystawach i na Ukrainie. Wieś, w której mieszka z mężem i gromadką zwierząt, jest cichą miejscowością, w której aż do czasu przybycia artystki sztuka współczesna nie miała większego znaczenia. Kakhidze już trzeci rok gości artystów w ramach prowadzonej przez siebie rezydencji artystycznej, oddając im na miesiąc swoje własne studio. Ostatnio odbyły się tu Świąteczne Targi Sztuki w Muzychi, podczas których Kakhidze i inni artyści współcześni sprzedawali swoje prace, starając się jednocześnie szerzyć historię Muzychi. Obecnie jej znajomi i sąsiedzi mają kontakt ze sztuką współczesną, w której odnajdują nowe znaczenie, pomimo że nie zawsze jest to sztuka tradycyjna, do jakiej są przyzwyczajeni. Co więcej, dom w Muzychi oraz wszystko, co się w nim znajduje, stanowi istotną część działalności artystycznej Kakhidze. Wszystkie przedmioty, wystrój domu a nawet pies o imieniu Duchamp są częścią świadomego wyboru artystki, dla której życie i sztuka stapiają się w jedno.

Bank Pekao PROJECT ROOM:
We współpracy pomiędzy Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski a Bankiem Pekao narodził się projekt wspierający młodą sztukę: Bank Pekao PROJECT ROOM. Sala, w której prezentowane są prace młodych artystów, przyjęła nazwę sponsora. Na przestrzeni dwóch lat począwszy od 23 kwietnia 2012 r. co dwa tygodnie w poniedziałki będziemy prezentować najciekawsze projekty przygotowane przez polskich, a także zagranicznych twórców. Bank Pekao PROJECT ROOM stwarza możliwość prezentacji najnowszych i najbardziej interesujących zjawisk artystycznych oraz buduje platformę do dyskusji o współczesnej sztuce, do której zapraszamy artystów, kuratorów, studentów i wszystkich miłośników sztuki.

Projekt został zrealizowany dzięki wsparciu finansowemu Miasta Stołecznego Warszawy
oraz Banku Pekao

Partnerzy: Pinchuk Art Centre w Kijowie, Instytut Kultury Polskiej w Kijowie

 Patroni medialni: Aktivist, Exklusiv, Stolica, Elle Decoration, Glissando