GALERIA 2
Karol
Radziszewski, ZAWSZE CHCIAŁEM, 2007
Karol Radziszewski, ZAWSZE CHCIAŁEM
malarstwo, fotografia, wideo
Otwarcie wystawy: 16.04, godz. 18.00
Wystawa czynna do 27.05
Kurator: Stach Szabłowski
Na wystawie Zawsze chciałem Karol Radziszewski porusza tak różnorodne
tematy jak katolicyzm, rodzina, AIDS, miłość, homoseksualizm, pytanie
o możliwość idealnego wizerunku i marzenie o wyzwoleniu z ograniczeń
społecznych norm poprzez bunt, anarchię i przemoc. Kluczem do tego
wielowątkowego projektu jest pytanie o tożsamość autora, definiowaną
przez tak różne i nierzadko sprzeczne siły jak związki rodzinne, wiara,
orientacja seksualna, status artysty i zmienne konteksty społeczne.
Wielowątkowość wydaje się jednym z kluczowych pojęć określających działalność
Karola Radziszewskiego. W dorobku dwudziestosiedmioletniego artysty
znajdziemy konwencjonalne malarstwo sztalugowe, monumentalne murale,
graffiti, filmy wideo, realizacje w przestrzeni publicznej, akcje społeczne,
złożone projekty budowane przy użyciu różnych mediów. Radziszewski
jest także współtwórcą Latającej Galerii sz-szu - jednej z najważniejszych
młodych warszawskich formacji niezależnych, oraz wydawcą i redaktorem
naczelnym gejowskiego art zinu "DIK Fagazine".
W praktyce Radziszewskiego dzieło jest nierozerwalnie splecione z biografią
i osobą autora, artystyczne projekty wpisane są w sieć jego osobistych,
rodzinnych i społecznych relacji; granica między obszarem sztuki a
prywatnością i codziennością ulega zatarciu. Radziszewski chętnie stosuje
strategie artystyczne poza instytucjonalną przestrzenią sztuki, testując
przydatność artystycznych procedur i języków w tzw. realu. W tym sensie
dla młodego malarza sztuka staje się elementem strategii życiowej.
Wielość artystycznych strategii, nieustanne zmiany punktów widzenia
i konstrukcji autorskiego "Ja" określają również charakter wystawy
Zawsze chciałem - narracji zbudowanej jako montaż autonomicznych
projektów. Wystawa podzielona jest na cztery przestrzenie: w każdej
z nich Radziszewski
prezentuje inny projekt i konfrontuje widza z odmienną taktyką artystyczną:
od dokumentacji zrealizowanego w domu rodzinnym autora dyplomu, przez
analityczny projekt malarski Ufam tobie i osobisty film-wyznanie
Plus/minus aż po premierowe, prowokacyjne przedsięwzięcie zatytułowane
Fag Fighters.
Kluczową rolę odgrywają tu prace na temat rodzinny, pojętej zarówno
jako sytuacja społeczna jak i przestrzeń emocji: obrazy, filmy i
zapisy działań, których bohaterami, uczestnikami, a nawet współautorami
są
najbliżsi krewni Karola Radziszewskiego.
Wystawa Zawsze chciałem jest więc wyborem realizacji z dorobku Radziszewskiego
- i zarazem projektem autoanalitycznym, rozpisanym na przestrzeń
wystawienniczą szkicem do wizerunku własnego artysty. Każda z prezentowanych
tu prac
jest próbą innego samookreślenia tożsamości autora. Tytułowe wyrażenie
Radziszewski mógłby rozwinąć: zawsze chciałem być malarzem, artystą
konceptualnym, katolikiem, księdzem, artystą zaangażowanym społecznie
i aspołecznym wywrotowcem, wnukiem śpiewającym z babcia religijne
pieśni i członkiem gejowskiego gangu, osobą prywatną i postacią
publiczną. Niektóre z tych tożsamości zostały urzeczywistnione,
inne pozostają
potencjalnymi możliwościami, jeszcze inne należą do sfery fantazmatów.
Wszystkie znajdują swoją reprezentację w sztuce - przestrzeni,
w której
artysta realizuje swoje prawo do wolności samookreślenia.
Stach Szabłowski
Karol
Radziszewski, ZAWSZE CHCIAŁEM, 2007
Karol Radziszewski
www.karolradziszewski.com
Ur. 1980 w Białymstoku. Mieszka i pracuje w Warszawie. W latach 1999-2004 studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie w pracowniach profesorów Jarosława Modzelewskiego i Grzegorza Kowalskiego. Maluje obrazy i murale, rysuje. Autor instalacji, akcji i filmów wideo. Prowadzi bloga z polaroidowymi autoportretami. Współtworzył duet "Ute & Endi". Pomysłodawca i współtwórca Latającej galerii szu szu www.szuszu.art.pl. Założyciel, wydawca i redaktor naczelny magazynu "DIK Fagazine" www.dikfagazine.com. Stypendysta Ministra Kultury (2002, 2006). Laureat głównej nagrody konkursu Samsung Art Master (III edycja) oraz nagrody im. Marcina Kołodyńskiego (2006). Stypendysta Artist-in-Residence, PROGR, Bern, Szwajcaria (2006).
Karol
Radziszewski, Dom, fragment dyplomu, 2004-2005
aranżacja przestrzenna,
murale, malarstwo07
Projekty i prace na wystawie Zawsze chciałem
1. DOM, Białystok, 2003-2004
Karol Radziszewski przedstawił zrealizowany w latach 2002-2004 trzyczęściowy
projekt DOM - BLOK - ULICA jako pracę dyplomową na warszawskiej
ASP.W ramach części pierwszej (DOM) artysta gruntownie przearanżował jednorodzinny
dom swoich rodziców w Białymstoku. Na motyw organizujący przestrzeń wybrał
zapamiętany z dzieciństwa ornament - kwiatowy wzór z tkaniny, z której w
domu Radziszewskich wykonane były zasłony i obicia mebli. Później materiał
zniknął z domowego pejzażu. Floralny wzór powrócił w postaci wykonanego przez
Radziszewskiego ornamentalnego muralu, pokrywającego ściany mieszkalnych
wnętrz.
W ramach projektu DOM, Radziszewski zaprojektował także wystrój pokoju
młodszego brata, a w sypialni rodziców namalował na ścianie ich pełnopostaciowy
podwójny portret. Pomieszczenia domu ozdobiła seria namalowanych na podstawie
fotografii portretów najbliższych członków rodziny - włącznie z psem. Krewni
artysty wzięli aktywny udział w realizacji projektu.
2. Portert rodzinny, akryl na płótnie, 2007
3. Chwalcie łąki umajone, DVD, 2007
Film zrealizowany jest w konwencji teledysku. Karol Radziszewski wykonuje w
ducie ze swoją babcią nabożną pieśń Chwalcie łąki umajone. Wykonanie
babci zostało zarejestrowane w domu rodzinnym. Karol Radziszewski śpiewał
w studiu nagraniowym warszawskiej Akademii Muzycznej. Obydwie ścieżki nagrania
zostały zmiksowane przez brata artysty, Kamila Radziszewskiego.
4. Fag Fighters: Prolog, DVD, 2007
Wideo Fag Fighters: Prolog można traktować jako pomost między dwoma
różnymi rzeczywistościami, które Radziszewski wprowadza w obszar swojej sztuki:
rodziną i subkulturą gejowską. Te dwie społeczne przestrzenie należą do sfery
prywatności artysty, wydaje się jednak, że dzieli je nieprzebyty dystans; to
dwa bieguny tożsamości Radziszewskiego. Tymczasem skrajności spotykają się
niespodziewanie w Fag Fighters: Prolog. Film jest zapisem pracy babci
artysty. Na prośbę Radziszewskiego kobieta tka na staroświeckiej maszynie różowe
kominiarki. Te czapki staną się atrybutem Fag Fighters - wykreowanej przez
Radziszewskiego ulicznej bojówki, fikcyjnego gangu gejowskich anarchistów.
5. Fag Fighters, 2007
W projekcie Fag Fighters Radziszewski powołuje do życia fikcyjną bojówkę,
gejowski gang działający na marginesie społeczeństwa, znaczący swoje terytorium
graffiti, dopuszczający się aktów przemocy - również seksualnej. Atrybutem
Fag Fightersów są różowe kominiarki. Z filmu Fag Fighters: Prolog dowiadujemy
się, że czapki uszyła babcia Karola Radziszewskiego. Kręgi tradycjonalistyczne
w Polsce upatrują w społeczności gejowskiej śmiertelnego zagrożenia dla porządku
społecznego. Radziszewski przechwytuje i wzmacnia operujący negatywnymi stereotypami
konserwatywny dyskurs i zmienia go w aspołeczną, anarchiczną, wywrotową fantazję.
O działalności Fag Fighters zaświadczają spreparowane dokumenty - graffiti,
ślady, amatorskie zdjęcia wykonywane przez członków bojówki.
6. Plus / minus, DVD 1950, 2006
Wideo jest dokumentalnym zapisem dwóch tygodni z początku 2006 roku, podczas
których
Radziszewski czekał na wyniki swoich badań na obecność wirusa HIV we krwi.
Rozpoczynając realizację filmu, autor nie wiedział, jakie będzie zakończenie
tej opowieści - happy end czy wyrok. Kolejne fragmenty kręcone były dzień po
dniu jako wideodziennik, dokument huśtawki nastrojów, strachu, zwątpienia i
nadziei. Całość zapisu została zrealizowana w mieszkaniu Radziszewskiego, a
narracja zbudowana jest z rozmów, jakie artysta prowadził z przyjaciółką przez
telefon podczas pełnych napięcia dni oczekiwania.
7. Ufam Tobie, 2004
Cykl obrazów sztalugowych poświęcony dewocyjnemu wizerunkowi Chrystusa z gorejącym
sercem, przedstawieniu Miłosierdzia Bożego, funkcjonującemu też pod nazwą
"Jezu Ufam Tobie". Ikonografia przedstawienia została stworzona na podstawie
opisu mistycznej wizji św. Faustyny. Funkcjonujące dziś niezliczone wersje
tego popularnego wizerunku znacznie się od siebie różnią - relacja św. Faustyny
pozostawia pewien margines interpretacyjnej swobody, do tego dochodzą modyfikacje,
innowacje i "szumy" wprowadzane przez kolejnych wykonawców. Radziszewski
zdokumentował ogromną ilość wariantów przedstawienia "Jezu Ufam Tobie" -
od olejnych obrazów wiszących w kościołach, po "święte obrazki" i ulotki
ksero rozdawane w parafiach. Następnie artysta wykonał wierne malarskie kopie
wybranych wersji mistycznego wizerunku, przenosząc je na płótno z całym dobrem
inwentarza, a więc odtwarzając na przykład specyficzne jakości drukarskie,
fakturę kserokopii czy styl nieprofesjonalnych artystów pracujących dla Kościoła
Patronat medialny:
Gazeta Wyborcza