Strona csw.art.pl nie korzysta z plików cookies we własnym mechanizmie generowania stron. Pliki cookies mogą być umieszczane przez serwisy, za których pośrednictwem na stronach csw.art.pl wyświetlany jest materiał wideo, oraz strony artystów czy projektów lub profilów lub profilów czy stron w serwisie Facebook, do których się odwołujemy.
Więcej informacji na temat polityki plików cookies na stronie csw.art.pl znajduje się w polityce prywatności.
HARUN FAROCKI pierwszy raz w Warszawie. WYSTAWA i RETROSPEKTYWA FILMÓW
12 maja – 19 sierpnia 2012
HARUN FAROCKI PIERWSZY RAZ W WARSZAWIE. WYSTAWA i RETROSPEKTYWA FILMÓW
Otwarcie wystawy: 11 maja 2012, godz. 19.00
Wystawa czynna do: 19 sierpnia 2012
Inicjator wystawy i retrospektywy filmowej Haruna Farockiego:
Artur Liebhart - dyrektor Planete+ Doc Film Festival
Kuratorka wystawy: Antje Ehmann
Kuratorka ze strony CSW Zamek Ujazdowski: Katarzyna Boratyn
Koordynacja wystawy i retrospektywy: Renata Prokurat, Goethe-Institut
W otwarciu wystawy wezmą udział Harun Farocki i Antje Ehmann.
„Harun Farocki pierwszy raz w Warszawie. Wystawa i retrospektywa filmów” to pierwsza w Polsce tak obszerna prezentacja prac Haruna Farockiego – niemieckiego twórcy, należącego do grona najciekawszych artystów współczesności. Od lat 60. XX wieku realizuje filmy dokumentalne, będąc równocześnie aktywnym krytykiem i teoretykiem, a od lat 90. tworzy wideoinstalacje w przestrzeniach najważniejszych galerii świata. Jego prace koncentrują się na analizie rzeczywistości, łącząc ją z refleksją nad współczesną wizualnością. Początkowo niedostrzegany, Harun Farocki w latach 80. zyskał światową sławę wybitnego dokumentalisty i stałe miejsce na najważniejszych festiwalach filmowych Od połowy lat 90. tworzy również w nowym kontekście przestrzeni galerii i muzeów, gdzie, analogicznie do specyficznej formy filmowej, posługuje się wielokrotną projekcją. Harun Farocki koncentruje się na krytyce rzeczywistości poprzez obserwację obrazów, które dostarcza mu współczesna kultura. Oprócz tworzenia nowych obrazów – wykorzystuje już istniejące. Interesują go społeczne mechanizmy, szczególnie te o niejednoznacznym charakterze: kwestie relacji nauki i kontroli, obserwacji i władzy, produkcji i destrukcji, czy wreszcie obrazu i odpowiedzialności za skutki wojny, a także społeczne konsekwencje tych zależności. Równocześnie filmy i instalacje Farockiego są nieustannym dialogiem z filmem i jego recepcją. Wyjątkowość twórczości Haruna Farockiego polega na jej całkowitej oryginalności. W jego filmach można odnaleźć wpływy zarówno klasyków kina jak i wielkich eksperymentatorów, ale – rozwijając gatunek eseju filmowego i technikę "found footage" – Farocki wypracował własny, niepowtarzalny styl wypowiedzi.
Wystawa i towarzysząca jej retrospektywa filmów dokumentalnych artysty będzie najważniejszym wydarzeniem rozpoczynającego się 11 maja 9. PLANETE+ DOC FILM FESTIVAL – jednego z najistotniejszych wydarzeń filmowych w kraju, trzeciego co do wielkości festiwalu filmów dokumentalnych w Europie.
Wystawa „Harun Farocki pierwszy raz w Warszawie”, pokazuje przekrojowo najważniejsze obszary jego zainteresowań. Jej głównym elementem jest „Deep Play” (2007) – dwunastokanałowa instalacja stworzona dla Documenta 12 , w której Farocki, wykorzystuje materiały relacji telewizyjnej z finału Mistrzostw Świata w piłce nożnej, tworząc wielowymiarowy dokument spektaklu. Na wystawie znajdą się również prace z cyklu „Poważne Gry” („Ernste Spiele”, I, III i IV, 2009-2010), odnoszące się do wykorzystywania symulacji komputerowych w treningu i terapii amerykańskich żołnierzy.
Motywem powracającym przez cały okres twórczości Haruna Farockiego jest krytyka wojny. Instalacja zrealizowana na podstawie jednego z jego pierwszych filmów „Ogień nie do ugaszenia” („Nicht löschbares Feuer”, 1969), protestu przeciwko wojnie w Wietnamie, analizuje pokrewieństwo pomiędzy produkcją a destrukcją. Temat wojny podejmuje również najnowsza praca Farockiego – zrealizowana wspólnie z Antje Ehmann w technice found footage instalacja „Tropiki wojny” („Tropen des Krieges”, premiera w Berlinie, w listopadzie 2011), poświęcona analizie filmowych przedstawień konfliktów zbrojnych. Zainteresowanie historią przekazu wizualnego pojawia się też w starszej pracy „O konstrukcji filmów Griffitha” („Zur Bauweise des Films bei Griffith”, 2006) – traktacie Farockiego o technikach montażowych stosowanych w filmach D. W. Griffitha. Na wystawie znajdzie się również autotematyczna instalacja „Cięcie” („Schnittstelle”, 1995) – pierwsza praca Farockiego zrealizowana na potrzeby przestrzeni wystawienniczej, refleksja nad twórczością dokumentalną artysty.
Ponadto zaprezentowane zostaną eksponaty związane z redakcyjną działalnością Farockiego w czasopiśmie „Filmkritik”, a także książki poświęcone twórczości artysty.
Tytuł wystawy „Harun Farocki pierwszy raz w Warszawie” nawiązuje do pierwszego polskiego filmu – „Antoś pierwszy raz w Warszawie” (reż. J. Meyer, 1908); ma nie tylko podkreślać pierwszą wizytę i prezentację prac artysty w stolicy, ale nawiązywać również do ważnej roli, jaką w jego twórczości odgrywa historia kinematografii.
RETROSPEKTYWA FILMÓW DOKUMENTALNYCH HARUNA FAROCKIEGO
12 – 20 maja 2012
Otwarcie retrospektywy z udziałem Haruna Farockiego odbędzie się 12 maja o godz. 19.00 w Kinotece pokazem filmu „Obrazy świata i zapis wojny” („Bilder der Welt und Inschrift des Krieges”, 1988).
Po projekcji z artystą rozmawia Artur Liebhart, dyrektor Palnete+ Doc Film Festival
Pokazy filmów z udziałem artysty:
„Robotnicy opuszczają fabrykę” reż. Harun Farocki, niedziela, 13 maja 2012, godz. 16.00, Kinoteka,
sala 1, prowadzenie: Paweł Mościcki
„Granica wpływu” reż. José Felipe Costa, niedziela, 13 maja 2012, godz. 18.30, Kinoteka, sala 2, prowadzenie: Artur Liebhart
Miejsca projekcji retrospektywy:
Kinoteka, PKiN, pl. Defilad 1
KINO.LAB , CSW Zamek Ujazdowski, ul. Jazdów 2
W programie retrospektywy filmowej Haruna Farockiego pokazanych zostanie 14 filmów dokumentalnych, które powstały w ciągu ostatnich 40 lat. Do programu wybrane zostały te najważniejsze i najgłośniejsze, jak „Wideogramy rewolucji” („Videogramme einer Revolution”, 1992) – unikalny zapis bukareszteńskich wydarzeń roku 1989; „Robotnicy opuszczają fabrykę“ („Arbeiter velassen die Fabrik“, 1995), inspirowany obchodami stulecia kina i analizujący związki kinematografii z industrializacją, czy „Obrazy świata i zapis wojny“ („Bilder der Welt und Inschrift des Krieges“, 1988), analizujący zjawisko mentalnej „ślepej plamki”. W programie nie mogło zabraknąć jednego z pierwszych filmów Haruna Farockiego, filmowego protestu przeciwko wojnie w Wietnamie „Ogień nie do ugaszenia“ („Nicht löschbares Feuer“, 1969 ). Temat wojny – ważny wątek w twórczości reżysera – poruszają także dwa inne pokazywane w ramach retrospektywy filmy: z tematem nazistowskiej przeszłości Farocki mierzy się w zrealizowanym w całości ze skrawków materiałów archiwalnych filmu „Odroczenie“ („Aufschub“, 2007), a „Rozpoznanie i nakierowanie” („Erkennen und Verfolgen”, 2003) to refleksja na temat obrazów dokumentalnych rejestrowanych bezpośrednio przez uczestników konfliktów zbrojnych. W ramach retrospektywy zaprezentowane zostaną również filmy zrealizowane w poetyce kina bezpośredniego: „Zdjęcie“ („Ein Bild“, 1983) – efekt obserwacji sesji zdjęciowych dla Playboya, „Życie w Republice Federalnej Niemiec“ („Leben – BRD“, 1989) – unikalny dokument życia mieszkańców Niemiec Zachodnich tuż przed zjednoczeniem, czy analizujące metody treningu w biznesie „Występ“ („Der Auftritt“, 1996) i „Rekrutacja“ („Die Bewerbung“, 1997). Pokazane zostaną także filmowe eseje: poświęcona tworzeniu komercyjnych przedstawień jedzenia w kontekście historii sztuki „Martwa natura“ („Stilleben“, 1997 ), przypominający filozoficzny traktat „Jak widać“ („Wie man sieht“, 1986), czy „Obrazy z więzienia” („Gefängnisbilder”, 2000) – wniklliwa analiza technik kontroli jednostki. Zaprezentowany zostanie również najnowszy film Farockiego „Dla porównania” („Zum Vergleich”, 2008) badający różne kultury świata na podstawie metod produkcji i budowy.
Organizatorami wystawy i retrospektywy filmowej Haruna Farockiego są: PLANETE+ DOC FILM FESTIVAL, Fundacja Okonakino, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski i Goethe-Institut.
Mecenas festiwalu: Bank Millennium
Partnerzy: PLANETE+ HD, Canon
Przy wsparciu: Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Ministerstwa Spraw Zagranicznych Republiki Niemiec, Miasta Stołecznego Warszawy, Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej
Dziękujemy firmie Chateau Lapinette za zapewnienie wina na otwarcie wystawy
Patroni medialni: TVP2, TVP Kultura, Gazeta Wyborcza, Gazeta.pl, Trójka PR, Polityka, Stopklatka, empik.com, KINO, Aktivist, Exklusiv, Elle Decoration, Stolica, STRÖER, PAP
Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski 00-467 Warszawa, ul. Jazdów 2, tel. +48 22 628 12 71-73, fax: +48 22 628 95 50, www.csw.art.pl, e-mail: csw@csw.art.pl