Bank Pekao PROJECT ROOM
Aleksandra Waliszewska 
Przykre dziecko

Inaguracja projektu 23 kwietnia 2012, godz. 18.00

Otwarciu towarzyszą koncerty od godz. 19.00
Umberto (USA) 
FACIAL INDEX & Jacek Staniszewski (PL)


Kolejne wystawy w ramach projektu Bank Pekao PROJECT ROOM będą się odbywały co drugi poniedziałek o godz. 18.00 
*wstęp wolny 

We współpracy pomiędzy Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski a Bankiem Pekao S.A. narodził się nowy projekt wspierający młodą sztukę: Bank Pekao PROJECT ROOM. Sala, w której prezentowane będą prace młodych artystów, przyjmie nazwę sponsora. Na przestrzeni dwóch lat począwszy od 23 kwietnia co dwa tygodnie w poniedziałek będziemy prezentować najciekawsze projekty przygotowane przez polskich, a z czasem również zagranicznych twórców. Bank Pekao PROJECT ROOM stwarza możliwość prezentacji najnowszych i najbardziej interesujących zjawisk artystycznych oraz buduje platformę do dyskusji o współczesnej sztuce, do której zapraszamy kuratorów, artystów, studentów i wszystkich miłośników sztuki. 

W końcu 2012 roku specjalnie powołana komisja wybierze najciekawsze z prezentowanych od początku projektu dzieł, które następnie zostaną zakupione przez Bank Pekao S.A. i przekazane do depozytu CSW Zamku Ujazdowskiego.

Projekt inauguruje wystawa prac Aleksandry Waliszewskiej Przykre dziecko, kurator pierwszej prezentacji: Ewa Gorządek.
Na prezentacje prac kolejnych artystów w ramach projektu Bank Pekao Project Room jest wstęp wolny.

Tytuł wystawy Aleksandry Waliszewskiej Przykre dziecko zaczerpnięty został z niemal zupełnie zapomnianej dziś powieści biograficznej Zbigniewa Uniłowskiego Dwadzieścia lat życia (1937). Aleksandra Waliszewska maluje codziennie około pięciu godzin, zawsze przy dziennym świetle. Ta część dnia poświęcona jest na intensywną pracę, ale też na przyjemność, maluje bowiem zawsze to, co najbardziej lubi. Nie traci czasu czekając na inspirację,jeśli wizja obrazu nie jest wystarczająco precyzyjna, artystka tworzy nowe wersje autoportretu. Ważne jest natomiast to, aby być wówczas sam na sam ze sobą, ze swoją wyobraźnią, zapisanymi w pamięci wrażeniami. Żeby uwolnić fantazję i wyławiać z niej pomysły, tworzyć nowe relacje między stanami wrażliwości a formą ich wizualizacji na papierze, czy po prostu czerpać satysfakcję z malowania wymyślonego obrazu. Waliszewska, artystka doskonale władająca warsztatem malarskim, trzyma jednak w formalnych ryzach bogactwo fantasmagorii i po mistrzowsku opracowuje kompozycję i kolorystykę każdego gwaszu. Wśród licznych gwaszy Aleksandry Waliszewskiej bez trudu znajdziemy takie, które mogłyby uchodzić za ilustracje do niejednej gotyckiej powieści grozy. Jednak mroczne klimaty i niesamowitości wysnute z fantazji osoby obdarzonej zdolnością do ich kreacji mają dużo bardziej złożony charakter. Obrazy Waliszewskiej powstają, aby wydobyć na jaw pewne stany emocjonalne, uruchomić pokłady wrażliwości, czy też może oswoić lęki. Fascynacje artystki kierują się ku ciemnej stronie, tam gdzie łatwo się poddać chwilowemu szaleństwu. Gdzie makabra spotyka się z groteską, a pięknu towarzyszy groza. Widz wkracza do wewnątrz świata wykreowanego przez Waliszewską i napotyka misterną plątaninę znaczeń, do których klucz jest przed nim zręcznie ukryty. Powinien zatem szukać własnych tropów, posiłkując się wskazówkami, na które naprowadza go podświadomość, instynktem tropiącym odległe nieraz asocjacje oraz powidokami obrazów z przepastnego repozytorium kultury wizualnej. Waliszewska lubi filmowe horrory, japońskie komiksy, estetykę okładek heavy metalowych płyt i jest wielką admiratorką sztuki starych mistrzów, m.in. Hansa Memlinga, Enguerranda Quartona, malarzy wczesnego renesansu czy Nicolasa Poussina. Wykonała też całą serię prac inspirowanych sztychami polskiego rytownika Jana Ziarnko, autora m.in. ilustracji do Apokalipsy, który na początku XVII wieku mieszkał i tworzył we Francji. Waliszewska w wyjątkowych wypadkach podejmuje pracę nad zobrazowaniem współczesnego tematu, jak ma to miejsce w serii jej gwaszy Norwegia, namalowanych po masakrze na wyspie Utoya.
Ewa Gorządek


Aleksandra Waliszewska (ur. 1976 w Warszawie) ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie. Zajmuje się malarstwem. Parokrotnie otrzymała stypendium Ministra Kultury. Współpracuje z międzynarodową grupą Frederic. Jej prace były publikowane m.in przez: My Dance The Skull, Fukt, United Dead Artists, Les Editions Du 57, Drippy Bone Books, Editions Kaugummi. Projektowała okładki m.in dla Chicaloyoh, Scarcity of Tanks, Mike'a Doherty, oraz cyklu Populista wydawanego nakładem Bolt Records. Obecnie współpracuje z grecką reżyserką Athiną Rachel Tsangari nad filmem zamówionym przez Dakisa Ioannou/Deste Foundation, którego premiera ma odbyć się na Documenta XIII w Kassel. Związana z Galerią Leto. Mieszka i pracuje w Warszawie.
.

Więcej o pracach Aleksandry Waliszewskiej:
http://waliszewska.tumblr.com/


Otwarciu towarzyszą koncerty od godz. 19.00

Umberto (USA)
FACIAL INDEX & Jacek Staniszewski (PL)
Kurator: Andrzej Załęski

UMBERTO (USA) – Umberto to alter ego Matta Hilla, jednoosobowego zespółu komponującego rytmicznie pełzające dźwięki, w sposób oczywisty nawiązujące do klasyki horrorów z lat 80. Istny mistrz estetyki soundtracku zaprasza słuchacza w transową, niepozbawioną humoru podróż wgłąb ciężkiej, duszącej mgły i oparów, w podróż na stare cmentarzysko, do nawiedzonych domostw i na miejsca okrutnych zbrodni. Ewokując jednocześnie tradycję progresywnego rocka spod znaku włoskiego projektu Goblin, nawiązując do dystopijnych, syntezatorowych brzmień Johna Carpentera i Alana Howartha jest też pewnego rodzaju gotyckim spojrzeniem na ITALO DISCO, NEW-WAVE i SYNTH POP. Pulsujący rytm i powtarzające się syntezatorowe melodie wciągają do hipnotycznego tańca. http://umberto.bandcamp.com/

Jacek Staniszewski (Facial Index) – artysta dźwięku, założyciel multimedialnego kolektywu i pisma internetowego Neurobot oraz CDR-owego wydawnictwa płytowego Polycephal. Krytyk,
dziennikarz, tłumacz. Współpracował z takimi muzykami i projektami jak: Membrana (Kamil Antosiewicz:, Mołr Drammaz, Podletz, Maciek Sienkiewicz, Viön, Wolfram, Anna Zaradny, Robert Piotrowicz, Andrzej Załęski, Robert Niziński, Jakub Mikołajczyk, Karol Koszniec, Matthew Hutchinson, Ignaz Schick, Zbigniew Karkowski, Jean-Christophe Champs, Mathieu Werchowski, Perlonex, Norbert Möslang, Alexei Borisov, Johannes Bergmark, Sławek Żamojda. W oparciu o software i manipulowany na żywo gramofon tworzy elektroniczne improwizacje. Mieszka i pracuje w Warszawie.


Bank Pekao od wielu lat angażuje się w inicjatywy społeczne, obywatelskie i kulturalne realizując koncepcję społecznej odpowiedzialności biznesu. Za wspieranie kultury Bank Pekao otrzymał zaszczytny tytuł „Mecenasa Roku 2011” przyznany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Bank współpracuje z Zamkiem Królewskim na Wawelu, Narodowym Starym Teatrem oraz Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu, Teatrem Wielkim-Operą Narodową, Filharmonią Narodową, Teatrem Narodowym oraz Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie.
Bank Pekao SA wspierał liczne przedsiewzięcia kulturalne, jak między innymi: Festiwal Wielkanocny Ludwiga van Beethovena, Międzynarodowy Festiwal Wratislavia Cantans, Festiwal Mozartowski i Festiwal Szekspirowski. Od 1999 roku współpracuje z Wielką Orkiestrą Świątecznej Pomocy, przekazując darowiznę i pełniąc rolę Bankiera Orkiestry. Jest fundatorem Nagrody Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego za całokształt twórczości – jesienią 2011 roku laureatem nagrody został Sławomir Mrożek. Jest oficjalnym sponsorem prestiżowych Paszportów Polityki, nagród przyznawanych corocznie najwybitniejszym twórcom kultury. 
Bank w dziedzinie kultury organizuje też cyklicznie dzień Sztuki Grupy UniCredit (UniCredit Art Day) - tego dnia muzea otwierają swoje podwoje dla pracowników Banku i ich rodzin, organizując wykłady, oprowadzanie i zajęcia z wiedzy o sztuce dla dzieci, promując sztukę i integrując społeczność.

Partner projektu: Bank Pekao





Patroni medialni: Aktivist, Exklusiv, Stolica, Elle Decoration, Glissando