RE-DIRECTING: EAST Conversations # 5:
Nazlı Gürlek i İz Öztat (Turcja)
Rozmowa o współczesnej scenie artystycznej w Turcji, postrzeganej przez pryzmat Zişan (ur. 1894), mało znanej feministycznej autorki, która zainspirowała Öztat.
3 lipca 2013, środa, godz. 18.00, Budynek Laboratorium CSW
Spotkanie w języku angielskim.
RE-DIRECTING: EAST Conversation # 5: Nazlı Gürlek and İz Öztat from CSW TV.
Rozmowa kuratorki Nazlı Gürlek i artystki İz Öztat będzie próbą refleksji nad ich własną, burzliwą relacją z przeszłością Turcji oraz jej wpływem na aktualne praktyki kulturowe. Rozmówczynie skupią się na konkretnych strategiach działalności artystycznej, takich jak reprodukcja i zawłaszczenie, które w ogromnym stopniu wpłynęły na kształt twórczości artystycznej w tym kraju, a także na relację İz z pracami i koncepcjami mało znanej teoretyczki Zişan (ur. 1894 w Stambule), którą niedawno odkryła i z którą rozpoczęła współpracę.
Kwestie reprodukcji i zawłaszczania są równie stare jak nowoczesna sztuka turecka. Kopiowanie zachodniego stylu i form ukształtowało styl wizualnej auto-reprezentacji w kulturze późnego Imperium Otomańskiego i pierwszej połowy Republiki Tureckiej. Problem ten nie jest też czymś niespotykanym w dzisiejszej kulturze tureckiej. Na przykład trwające właśnie protesty przeciwko autorytarnej polityce prowadzonej przez AKP (Partię Sprawiedliwości i Rozwoju) zostały zainicjowane przez grupkę liberalnej młodzieży, domagającej się uznania ich prawa do własnego miasta, 28 maja w parku Taksim Gezi, w akcie sprzeciwu wobec planowanemu zniszczeniu parku i zastąpieniu go rekonstrukcją koszarów wojskowych z czasów otomańskich. Plany rekonstrukcji obejmują jedynie fasadę oryginalnego budynku, w którym mieścić się mają "muzeum miejskie", sklepy i restauracje. Planowana replika, stanowiąca widoczny przykład prowadzonych przez AKP prób historyzacji własnej tożsamości, spotkała się z oporem młodzieży, który przybrał wręcz epicką skalę.
Wydarzenia te skłaniają nas do postawienia kilku pytań, np.: czy dziedzictwo jest brzemieniem, czy może źródłem? Jak może wyglądać dzisiejsza recepcja queerowej i anarchistycznej perspektywy prezentowanej przez Zişan? Czy archiwum – odkryte lub stworzone – może służyć wyznaczaniu alternatywnych wizji przyszłości?
Zişan, jako feministyczna, turecko-armeńska myślicielka o wieloznacznej tożsamości, autorka wielu zdjęć i fotomontaży, kolaży i tekstów, a mimo to niewidzialna i pominięta przez historyków postać, stała się od niedawna dla İz Öztat figurą kanalizującą jej energię duchową i prawdziwym alter ego artystki. Dzięki analizie niekonwencjonalnej metody współpracy İz Öztat z Zişan, rozmowa stanowić będzie okazję do krytycznego spojrzenia na historię sztuki nowoczesnej w Turcji i jej dzisiejsze dziedzictwo. Dostarczy alternatywnego punktu widzenia na naszą relację z przeszłością, archiwami i ogólnie pojętym dziedzictwem, skupiając się na serii powiązanych kwestii i pojęć takich jak feminizm i ruch przeciwko poborowi wojskowemu, kolektywność i współpraca, dzisiejsza nostalgia za epoką otomańską i stanowiące jej wyraz miejskie rekonstrukcje, protesty w parku Gezi, historie alternatywne i odkrywane na nowo biografie.
Nazlı Gürlek (ur. 1981) jest niezależną kuratorką i krytykiem sztuki. Mieszka i pracuje w Stambule. Jest wiceprezeską tureckiego oddziału Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki (AICA). Absolwentka studiów kuratorskich w Goldsmiths College w Londynie (2008), dyplom licencjata w dziedzinie malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych we Florencji (2006). Była zastępcą kuratora Pawilonu Tureckiego na LIII Weneckim Biennale Sztuki (2009) a następnie kuratorką wystaw indywidualnych i zbiorowych, w tym m.in. "BENGÜ BURAK VOLKAN ALP ELMAS İZ" (Maçka Sanat Galerisi w Stambule, wrzesień 2011 - czerwiec 2012), "Shared" (5533, Stambuł, 2012), "The Riot Act" (Galerie Mor Charpentier w Paryżu, 2011), İnci Eviner (Kolekcja Nesrin Esirtgen, Stambuł, 2011), "Rehearsal" (Galeria Non w Stambule, 2011), "The Fold" (Muzeum Sztuki Współczesnej Elgiz w Stambule, 2011). W ostatnim czasie pełniła również funkcję kuratora wystawy "DIYALOG" nowej tureckiej sztuki współczesnej na Targach Wiedeńskich (wrzesień 2012) i współorganizowała serię rozmów pod tytułem "Turecka sztuka współczesna od lat 80-tych XX w. do czasów współczesnych: świadectwa i wspólne doświadczenia" na Uniwersytecie Sztuk Pięknych Mimar Sinan w Stambule, wraz z innymi członkami zarządu tureckiego oddziału AICA (grudzień 2012 - styczeń 2013). Jej publikacje zamieszczały m.in. takie periodyki jak Flash Art International, Sanat Dünyamız czy Frieze Blog. Od 2008 wraz z Ilarią Gianni i Rosą Lleo pracuje także jako redaktor i twórca niezależnego domu wydawniczego IMpress. Dotychczas IMpress wydał Artists' Shelves # 1 (Półki Artystów nr 1) oraz "A Fine Red Line: A Curatorial Miscellany"(Cienka czerwona linia: kuratorskie różności), gościnnie redagowała 129 edycję magazynu Circa Art Magazine i zorganizowała "A Fine Red Line – Live" (Cienka czerwona linia - na żywo) w 176 Project Space (Londyn, 2008).
İz Öztat (ur. 1981) mieszka i pracuje w Stambule. Ukończyła studia licencjackie z wyróżnieniem w Oberlin College w Ohio oraz studia magisterskie w dziedzinie sztuk wizualnych i komunikacji na Uniwersytecie Sabancı w Stambule. Obecnie doktoryzuje się na wydziale praktyk artystycznych Politechniki Yıldız w Stambule. W latach 2009-2011 wykładała na Uniwersytecie Kadir Has. W 2008 r. została współzałożycielką programu rezydencji Cudra Bodrum w Muğli, który stanowił próbę zbadania mechanizmów samoorganizacji i uzyskiwania wsparcia ze źródeł nieinstytucjonalnych. Od 2011 jest dyrektorką programu grantowego Cda-Project Grant for Artistic Research and Production. Niektóre z jej wystaw to: "Here Together Now", "Matadero" (Madryt, 2013), "I am not dealing with triangle, square and circle" (Maçka Art Gallery, Stambuł, 2012), "Underconstruction" (Apartment Project, Berlin, 2012), "Second Exhibition" (ARTER, Stambuł, 2010), "When Ideas Become Crime" (DEPO, Stambuł, 2010), "Public Idea" (5533, Stambuł, 2010).
