Jakub Szczęsny
Rozciągany Pawilon
akcja grupowa podczas wernisażu wystawy ARCHITEKTURA DZIAŁANIA

14.09.2011, godz.18.30 – 19.15

czas prezentacji na Dziedzińcu CSW: 15.09-21.09.11
czas prezentacji w parku przed CSW: od 23.09.11

Większość procesów projektowania i budowania opiera się na predeterminacji i dokładności oraz efektywnej koordynacji przepływu danych prowadzących do powstania fizycznego obiektu będącego jak najwierniejszym odzwierciedleniem wcześniejszych założeń.

Projektowanie parametryczne i generatywne dołączają do tego procesu również aspekt obiektywizacji intencji projektanta, podczas gdy sam dobór zestawów danych, algorytmów, czy formuł wzrostu jest, de facto, następnymi gestami intencjonalnymi.

A gdyby budowane struktury były w niewielkim stopniu predeterminowane i w jak największym stopniu wynikały z samego fizycznego procesu powstawania? A gdyby struktury te powstawały w wyniku w niewielkim stopniu kontrolowanego przypadku?
A jeśli architekturę oddać w pole działania grupy ludzi, którzy poprzez interakcyjną grę będą wpływać na jej ostateczną formę?

Celem Rozciaganego Pawilonu jest zwizualizowanie w sposób jak najbardziej bezpośredni interakcji między danymi wpływającymi, przekładającymi się na siłę i odcinek rozciągnięcia powierzchni, oraz danymi wychodzącymi, przedstawionymi jako wpływające na resztę struktury punktowe deformacje. Projekt został zrealizowany po raz pierwszy w dwukrotnie mniejszej skali podczas rezydencji w Schloss Solitude w Sztutgarcie

Instalacja składać się będzie się z pięciu związanych u góry i zamocowanych do ziemi, odpowiednio ponacinanych płacht innowacyjnego materiału concrete canvas o grubości 5mm. Conceret canvas jest warstwowym konglomeratem dwóch powłok PVC oraz płótna poliestrowego reagującym na wodę z pudrem betonowym. Dzięki swoim właściwościom materiał ten wykorzystywany jest w technologiach wojskowych oraz m.in. przy budowie tymczasowych schronień dla uchodźców w Afryce, jako przenośny dom, mieszczący się w torbie.

Rozciąganie będzie mieć miejsce poprzez ciągnięcie lin zamocowanych do przypadkowo wybranych węzłów struktury według kolejności wynikającej z rzucania 12-ścienną kostką.
Każdy z graczy mógł za jednym razem pociągnąć linę na długość łokcia. Po około półgodzinnej grze struktura osiągnie maksymalną objętość. Liny zostaną zawiązane, przekroje materiału powyginane w celu ich usztywnienia, usunięta zostanie kolumna montażowa a następnie instalacja zostanie zalana wodą w celu jej usztywnienia w wyniku reakcji ceramidów zawartych w pudrze betonowym w wewnętrznej warstwie materiału.

Po kilku godzinach liny zostaną odcięte, a forma zastygnie w formie betonowego, ażurowego pawilonu-rzeźby, eksponowanego przez tydzień na Dziedzińcu a następnie w parku CSW.