ARCHITEKTURA DZIAŁANIA

Artyści: Julia Bui-Ngoc, Willi Dorner, Frédéric Flamand, Cyprien Gaillard, Kate Gilmore, Tomasz Kujawski, Anna Molska, Gianni Pettena, Jakub Szczęsny, Joanna Rajkowska, Józef Robakowski, Ewa Śmigielska, Aleksandra Went/ Alicja Karska

Otwarcie: 14 września 2011, godz. 18.00
podczas otwarcia: godz. 18.30 Rozciągany Pawilon Jakub Szczęsny akcja grupowa
godz. 19.30 Akcje dźwiękowe Mołr Drammaz

Wystawa czynna do 15 stycznia 2012
Kurator: Kaja Pawełek
przestrzeń instalacji raumlaborberlin GRATED FUTURES. getting behind the scenes, 2011
w ramach Laboratorium Przyszłości Akt 3 REGRESS PROGRESS

 

Wystawa Architektura działania/ Performing Architecture w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski stanowi część projektu REGRESS PROGRESS Laboratorium Przyszłości. Jest kolejną odsłoną odnoszącą się do wątków architektonicznych, zainicjowanych instalacjami: GRATED FUTURES. Getting behind the scenes, 2011 autorstwa kolektywu raumlaborberlin (czerwiec 2011) oraz Nie-pokój/ Un-room Aleksandry Wasilkowskiej (lipiec 2011). Instalacja raumlaborberlin w Sali Zygmuntowskiej – platforma/ audytorium/ scena – posłuży jako rama dla wystawy.

Punktem wyjścia jest przekonanie, że architektura odgrywała kluczową rolę w definiowaniu i wizualizowaniu przyszłości, tworząc scenariusze i scenografie dla życia w postaci kolejnych dwudziestowiecznych awangard, kumulując się w wizualnym alfabecie modernizmu, utopii i futurologii. „Architektura przyszłości” w komputerowej wersji high-tech wykształciła swoją własną, łatwo rozpoznawalną estetykę animacji i wizualizacji, ograniczonych możliwościami programów komputerowych. W kontekście wciąż poszerzającej się przestrzeni wirtualnej, tworzącej światy równolegle i ich nową architekturę warto jednak powrócić do kwestii dotyczących najbardziej podstawowych fizycznych relacji ciało-przestrzeń, fundamentalnych dla wszelkich dalszych organizacji i transformacji przestrzeni. To rodzaj wstępu, powrotu do ćwiczenia w indywidualnym czytaniu, postrzeganiu i odczuwaniu realnej, analogowej przestrzeni – po to, by na nowo móc ją rozwijać w coraz większej i bardziej złożonej skali, łącząc subiektywny wymiar świata z przestrzenią społeczną.

To, w jaki sposób ludzie wchodzą w relacje cielesne z przestrzenią i architekturą, w jaki sposób ją mierzą, odczuwają, zamieszkują, użytkują i przekształcają wciąż wpływa i będzie wpływać na przyszły kształt naszego świata. Architektura rozumiana jest w tym kontekście przede wszystkim jako rama i punkt odniesienia dla działania i życia, czy to realnego, czy fikcyjnego, materialnego i duchowego. Jest narzędziem kształtowania rytuałów, form cielesnego współistnienia, wyznacza pole dla kształtowania wspólnoty, indywidualnych i zbiorowych konfliktów, stanowi tło oraz wywołuje i wzmacnia różnorodne stany emocjonalne oraz namiętności. Relacja ta ma złożony, pełen napięć charakter, zawierając w sobie zarówno obietnicę wolności i spełnienia, jak i widmo porażki, rozczarowania niemożnością przekroczenia ustalonych, fizycznych i wyobrażonych, granic.
Przestrzeń doświadczana fizycznie, architektura budowana własnym ciałem stają się łącznikiem pomiędzy jednostką a kolektywem, ciałem a miastem, miękkim, tymczasowym połączeniem pomiędzy stałymi konstrukcjami i wymiarami. Płynność, zmiana i napięcie uruchamiają cały szereg zdarzeń i sekwencji, powodujących że ulica staje się teatralną sceną, budynki – scenografią, relacje międzyludzkie – choreografią, a spacer performancem.

Na wystawę składają się prace video artystów wizualnych (Cyprien Gaillard, Kate Gilmore, Anna Molska, Joanna Rajkowska, Józef Robakowski, Aleksandra Went/ Alicja Karska), zapisy performances i spektakli wybitnych choreografów i reżyserów tańca (Frédéric Flamand, Willi Dorner) i artystów-architektów (Gianni Pettena), zapisy ćwiczeń i pracy z przestrzenią (prace studentów z pracowni profesora Grzegorza Kowalskiego: Julii Bui-Ngoc, Tomasza Kujawskiego, Ewy Śmigielskiej), oraz grupowy live performance artysty i architekta Jakuba Szczęsnego, w ramach którego grupa uczestników w formie gry w trakcie wernisażu stworzy konstrukcję „Rozciąganego pawilonu” na Dziedzińcu CSW.


Mołr Drammaz to zespół założony przez Wojtka Kucharczyka (The Complainer) i Asię Bronisławską (Asi Minę) w połowie lat 1990., a ostatnio reaktywowany na tegorocznym OFF Festiwalu. Podczas otwarcia zaprezentują akcje dźwiękowe w(okół) przestrzeni wystawy.

Partnerzy: Ambasada Królestwa Danii, British Council, Samsung



Projekt zrealizowany dzięki wsparciu finansowemu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego 



Partner kulinarny: Qchnia Artystyczna 



Patroni medialni: Gazeta Wyborcza, Aktivist, Exklusiv, Stolica, Elle Decoration